بر گل از عنبر کمندی بسته ای
گرد ماه از مشک بندی بسته ای
از لب لعل و دهان تنگ، خوش
شکرش بگشوده، قندی بسته ای
از سر زلف پریشان هر نفس
دست و پای مستمندی بسته ای
هر دم از بهر شکار خاطری
زین شوخی بر سمندی بسته ای
بیدلانی کز تو می جستند کام
چند را کشتی و چندی بسته ای
میوهٔ وصلت به ما مشکل رسد
زانکه بر شاخ بلندی بسته ای
نیست عیبی گر بسوزانی مرا
که آتشی اندر سپندی بسته ای
اوحدی را کی پسندی بعد ازین؟
چون دل اندر ناپسندی بسته ای
تا تو بستی بار تبریز، ای پسر
بر دلم کوه سهندی بسته ای